Wykorzystywanie koloru

Kolor oddziałuje wyjątkowo mocno na nasze codzienne życie. Określa on naszą osobowość, nasze zmienne nastroje oraz to, jak chcielibyśmy być odbierani przez innych. Emocjonalnie, kolory kojarzą się z uczuciami – można być czerwonym ze złości, mieć czarne myśli, pozielenieć z zazdrości czy czuć się szaro. Osoby młode lubią jasne czyste kolory, podczas gdy starsi wolą stonowane i bardziej neutralne odcienie.

Chociaż nasze otoczenie stało się jaśniejsze i weselsze dzięki częstszemu posługiwaniu się kolorem, to jednak jesteśmy teraz nim zbyt bombardowani – w tym co jemy, czego dotykamy, w co się ubieramy, w reklamach w prasie i telewizji, w sklepach. Ponieważ kolor przenika wszędzie i podlega ciągłym zmianom w zależności od mody, w konsekwencji coraz mniej go dostrzegamy i przywiązujemy do niego jedynie powierzchowne i kosmetyczne znaczenie.

Kolor ma jednakże głębsze duchowe i psychologiczne podłoże, choć wiele osób utraciło kontakt z tymi bardziej intuicyjnymi i osobistymi skojarzeniami. Kolor i światło mogą także mieć lecznicze i odmładzające właściwości; w wielu kulturach od tysięcy lat kolor używany jest w celach leczniczych. Egipcjanie, na przykład, przypisywali pewne kolory swoim bogom; w świątyniach doprowadzili do perfekcji budowę pomieszczeń, w których wykorzystywali dla celów leczniczych promienie słoneczne przenikające do środka. Niektóre choroby były przypisywane nierównowadze kolorów, a pacjent był leczony kąpielami w wodzie zabarwionej na brakujący kolor. Zalecano także picie „nasłonecznionej” wody (wody wystawionej uprzednio na słońce, by wchłonęła jego barwę) i używanie kolorowych kamieni szlachetnych. Podobnie od najdawniejszych czasów kolor zajmował ważne miejsce w leczniczych praktykach w Chinach i Indiach.

Manipulowanie kolorem

Kolor i jego wpływ na odbiorcę ma ogromne znaczenie w reklamie. Badania rynkowe wykazały, że przez niektóre grupy kolorów można przekazać wielu ludziom pewien wizerunek rzeczywistości, atmosferę czy uczucia. Ciepłe kolory, takie jak czerwony, pomarańczowy czy żółty, są zwykle uważane za aktywne, dynamiczne i młodzieńcze.

Kolory zimne – zielony, niebieski, brązowy oraz kolory ziemi uważane są za pasywne, statyczne i konserwatywne. Dla podkreślenia tych skojarzeń kolory o dużej intensywności są często wiązane z wigorem, siłą oraz męskością; kolory o małej intensywności i pastelowe są z kolei wiązane z miękkimi, delikatnymi i kobiecymi produktami.

Jednak te skojarzenia są często sprzeczne z tradycyjnym, lokalnym gustem i nie uwzględniają indywidualnych, osobistych potrzeb. W Japonii, gdzie cykle mody i nowości zmieniają się chyba najszybciej na świecie, pojawiają się pierwsze sygnały innego podejścia. Tradycyjnie w japońskiej kulturze nie przywiązywano wielkiego znaczenia do współgrania różnych kolorów. Większą wagę przywiązywano do równowagi między kolorem a materiałem, w którym ten kolor się wyrażał. Obecnie pojawia się tendencja do powrotu do takich skojarzeń kolorystycznych, które bardziej harmonizują z japońskimi inklinacjami kulturalnymi.

Koszty związane z ochroną środowiska

Znacznie poważniejsze niż kolorystyczne „zanieczyszczanie” naszych zmysłów są szkody czynione w środowisku naturalnym w wyniku produkcji barwników i pigmentów. Chociaż związek między kolorem a środowiskiem, z ekologicznego punktu widzenia, nie jest oczywisty, rosnące zapotrzebowanie na barwniki i pigmenty ma znaczący wpływ na korzystanie z zasobów naturalnych.

Większość barwników i pigmentów jest petrochemicznego lub mineralnego, nieodnawialnego pochodzenia. Zatem czym więcej używa się ich w farbach, tkaninach, plastikach, kosmetykach itp., tym szybciej zużywa się te nieodnawialne zasoby. W dodatku procesy barwienia mogą spowodować poważne zanieczyszczenia atmosfery i zasobów wody.