Usuwanie źródeł zanieczyszczeń

Należy przeprowadzić kontrolę wszystkich urządzeń gazowych i opalanych węglem czy drewnem – kuchenek, pieców itp. i w razie potrzeby naprawić je lub wymienić na nowe. Unikać dymu papierosowego i opakowań aerozolowych oraz produktów wydzielających formaldehyd (meble, boazerie, syntetyczne wykładziny dywanowe, firanki, zasłony); unikać przedmiotów z pianką poliuretanową, na przykład dywanów na tej piance, i miękkich plastików. Zastosować zabezpieczenia przed radonem. Zbiorniki na paliwo (na przykład olej opałowy) powinny się znajdować na zewnątrz budynku; lepiej jest też, gdy garaż jest oddzielnym budynkiem.

Radon jest przykładem substancji, która chociaż jest pochodzenia naturalnego, jest szalenie szkodliwa dla zdrowia. Ostatnio stwierdzono, że radon 222 – bez-wonny, bezsmakowy, niewidoczny gaz jest w ponad 50% źródłem całego naturalnego promieniowania, na jakie jesteśmy narażeni. Badania potwierdziły, że radon, po paleniu papierosów, jest drugą najczęstszą przyczyna występowania raka płuc. Stężenie radonu ma znacznie różniące się wartości, zależnie od regionu i lokalnych uwarunkowań. Do tego należy dodać, że stężenie radonu wewnątrz słabo wentylowanych budynków jest kilkakrotnie wyższe niż na zewnątrz. Największe stężenie radonu wewnątrz budynków odnotowuje się w Szwecji i Finlandii (5000 razy wyższe niż na zewnątrz) oraz w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych (500 razy wyższe).

Niektóre rodzaje materiałów budowlanych, na przykład pewne gatunki cegieł i cementu, do produkcji których użyto minerałów zawierających uran, także emitują radon, będący pośrednio produktem rozpadu promieniotwórczego uranu. Domieszki takich minerałów zawiera również granit i inne skały używane jako magazyn ciepła w domach ogrzewanych energią słoneczną. Stężenie radonu wynikające z użycia tych materiałów jest jednak nieporównywalnie niższe od stężeń występujących na niektórych obszarach kuli ziemskiej. Ogólnie, stężenie radonu jest wyższe na parterze niż na pozostałych piętrach budynku. Rodzaj podłogi ma przy tym zasadnicze znaczenie. Radon może występować również w wodzie i gazie ziemnym. Na przykład, stężenie radonu w powietrzu w łazience, powstałe w wyniku kąpieli, może być 40-krotnie wyższe niż w pozostałych pomieszczeniach tego samego budynku.

Wciąż trwają badania nad metodami zabezpieczeń przed wydzielającym się radonem, jednak wyniki badań nie są zadowalające wskutek braku powszechnego monitoringu. Warto jednak się upewnić, jakie jest stężenie radonu w okolicy, w której mieszkamy. Jeżeli jest to region bogaty w radon, należy zbadać jakie jest jego stężenie w naszym domu czy mieszkaniu i dowiedzieć się, jak można się przed nim zabezpieczyć; konieczne są też regularne badania lekarskie.

„Zawieszona podłoga” – podłoga na parterze, pod którą znajduje się przestrzeń wypełniona powietrzem; w tym wypadku konieczne jest:

• uszczelnienie wszystkich pęknięć wokół rur, kanałów wentylacyjnych i w ścianach; podłogę należy pokryć grubą warstwą materiału uniemożliwiającego przenikanie radonu, na przykład warstwą polietylenu, a następnie położyć na to warstwę ochronną z grubych desek;

• zwiększenie naturalnej wentylacji bezpośrednio pod podłogą, przez zainstalowanie specjalnych wentylatorów, które będą „wywiewały” radon.

Podłogi na wylewce betonowej:

• uszczelnij wszystkie szpary w podłodze, pęknięcia wokół rur, szczeliny w ścianach (szczególnie w piwnicy);

• zmniejsz ciśnienie powietrza na poziomie fundamentów; zbuduj studzienkę do odprowadzania radonu (patrz rysunek poniżej);

• odprowadzenia spod fundamentów i wylot ze studzienki pow’inny się znajdować z dala od okien i drzwi wejściowych;

• przewietrzaj często cały dom, a zwłaszcza piwnicę;

• stosuj wentylatory i wymienniki ciepła;

• w celu zaoszczędzenia energii, używaj raczej wiatraków poruszanych prądem powietrza;

• zainstaluj urządzenie służące do pomiaru stężenia radonu; regularnie sprawdzaj stan licznika.

Naturalna wentylacja

Powietrze przenosi się w domu w sposób naturalny wskutek różnicy ciśnienia i temperatury. W różnych miejscach strumień powietrza wpływający przez otwarte okno można zwiększyć, stwarzając przeciągi przez otwarcie drzwi i okien naprzeciwko siebie. Wiatry powodują różnicę ciśnienia między jedną stroną domu a drugą, a w konsekwencji ruch powietrza wewnątrz domu. Wymiana ciepła przez konwekcję powoduje powstawanie prądów powietrznych – cieple powietrze unosi się do góry, a zimne opada na dół.